We zijn de 2100 km gepasseerd, wat een prestatie vinden wij. De laatste dagen weer veel gezien en gebeurt. Beide hebben we geen last van zadelpijn of andere spierpijnen. ' ochtends even een paar yoga oefeningen helpen echt:-)
Zondag 23 aug pakken we in Zocca de route weer op. We blijven tussen de 500 en 800 m hoogte klimmen. Het is druk met auto's op decweg, volgens Tom gaan ze een broodje halen. Ook veel motor rijders passeren ons. In de kleine dorpjes zijn ook de supermarkten open en is het druk. In Gastel d'Aiano is er markt veel bedrijvigheid. Vanaf GaggioMontana dalen we lekker tot Porretta Terme. Hier is het net Noordwijk of Scheveningen.... heel druk met dagjesmensen. Vanaf Poretta is het weer flink klimmen. De temperatuur is inmiddels boven de 30* maar rond de berg af en toe een aardig windje. De laatste 7 km naar Pracchia zijn mooi maar zeer pittig. We zijn in Toscane! . Langs de bergen groeien veel bramen die we ons goed laten smaken en krijgen er ook weer energie van. We zijn vroeg in hotel Melini waar we lang kunnen uitrusten en s' avonds genieten van een echt Italiaanse maaltijd.
Maandag 24 aug. Het onweert en regent als we vertrekken. Na de klim naar Piastre volgt eem behoorlijke afdaling, het is inmiddels droog maar de weg is nog nat ik doe het rustig aan, op sommige plekken is het wegdek zeer slecht! In de stad Pistoia is het erg druk en kost ons wat moeite om er uit te komen maar een vriendelijke Italiaan zet ons op de goede weg. Op de weg omhoog naar San Baronto zien we we ook weer Nederlandse auto's een enkele zwaait terug! Tot aan Vinci klimmen en genieten we van de prachtige natuur. Hier staan de druivenranken en de olijfbomen bij en door elkaar. In Empoli is het weer druk en begint het ook weer te regenen. Veel hotels zijn gesloten ook nu probeert een vriendelijke Italiaan ons te helpen en lopen we met hem naar 3 mogelijke overnachtingen. Helaas dit keer geen resultaat. We besluiten door te fietsen naar Monterspertoli, 20 km verder. De regen gaat steeds harder en we blijven klimmen. In Monterspertoli ziet Tom het bordje van Hotel Gabry. Een aller aardigst hotel rond het plein en tussen de bar's en restaurant. De fietsen mogen in het portaal staan. We eten een pizza met ijs toe!
Dinsdag 25 aug. Een enorme bui als we aan het pakken zijn. Nog even een paar boodschapjes op de markt rond het plein en met regenpakken aan vertrekken we. Op de hoogte profielen hebben we gezien dat we vandaag veel klimmen moeten. Onze benen voelen nog zwaar dus we beginnen rustig aan. Langs ons de velden met druiven voor de Chianti wijn en de olijven voor de olijfolie. Prachtige mozaïeken zien we voorbij gaan. De huizen worden "villa's"
We drinken koffie in Tavarnelle Val di Pesa waar onze Beatrix een huis bezit. Stijgen en dalen blijven we, soms zo stijl dat we moeten lopen en dat is ook zwaar! Het is inmiddels erg warm en zijn onze Tshirt s nat van het zweet. We drinken extra veel water. Ik neem extra yoghurt ( Griekse) om mn spieren aan te vullen.(helpt echt!) Prachtige landschappen, het is een rijke streek, grote zwembaden en hoge hekken rond de huizen. Vana Fonterutoli gaan we dalen, ook goed opletten in de haarspeldbochten ..mn metertje geeft 45km per uur aan! Rond 14.00 uur komen we in Siena aan en tot onze verbazing een camping. We staan op een klein heuveltje, we genieten van de rust en koken ons eigen potje.
Vandaag zijn we iets later vertrokken, een jonge knul ( Ronald) uit Nederland was zo enthousiast die wilde alles weten over onze tocht.
Siena uit ging goed tot aan de snelweg. ..die hadden we niet moeten nemen. Gelukkig ontdekte we het op tijd en zag Tom een plek tussen de struiken waar we de weg af konden komen. Eerst de tassen eraf en de fietsen over de vangrail getild en door een tuin weer naar de straat. In het dorpje Taverne d'Arbia bij komen met een koffie. Ook daar big even water en yoghurt ingekocht. Er zou 20 km geen gelegenheid meer zijn. We fietsen ( klimmen) door de streek Le Grete. Een gebied mey weinig bomen en niet veel huis en landbouw. De streek doet dor en verlaten aan....maar ook dit is prachtig! De 1e 40 km is het veel klimmen de andere 40 belooft glad te zijn
Inderdaad na Bettole gaan we een voor grotendeels onverhard fietspad op. Hier fietsen we weer langs het groene landschap. Bij Lago di Chiusi blijkt de camping zo vervallen te zijn dat we ook vandaag door fietsen naar het dorpje Chiusi....een ongelooflijke klim!!!
We vinden daar een Albergo waar we kunnen overnachten. Na een zeer mooie maar zware en lange dag van 95 km hebben we geen zin om in een restaurant te eten. Tom doet een paar boodschapjes en we hebben het goed samen op de hotelkamer.

Spreuk van de dag..niet met alle campings zijn we blij!